---

* બોલે તેના બોર વહેચાય
* ના બોલવામાં નવ ગુણ
* ઉજ્જડ ગામમાં ઍરંડો પ્રધાન
* ડાહ્યી સાસરે ન જાય અને ગાંડીને શીખામણ આપે
* સંપ ત્યાં જંપ
* બકરું કઢતા ઉંટ પેઠું
*રાજા, વાજા અને વાંદરાં ત્રણેય સરખાં
* સિધ્ધિ તેને જઈ વરે જે પરસેવે ન્હાય
* બગલમાં છરી અને ગામમાં ઢંઢેરો
* લૂલી વાસીદુ વાળે અને સાત જણને કામે લગાડે
* અધૂરો ઘડો છલકાય ઘણો
* ખાલી ચણો વાગે ઘણો
* પારકી મા જ કાન વિંધે
* જ્યાં ન પહોચે રવિ, ત્યાં પહોંચે કવિ અને જ્યાં ન પહોંચે કવિ ત્યાં પહોંચે અનુભવી
* ટીંપે ટીંપે સરોવર ભરાય
* દૂરથી ડુંગર રળિયામણાં
* લોભી હોય ત્યાં ધૂતારા ભૂખે ન મરે
* શેરને માથે સવાશેર
* શેઠની શીખામણ જાંપા સુધી
* હિરો ગોગે જઈને આવ્યો અને ડેલીએ હાથ દઈને પાછો આવ્યો
* વડ જેવા ટેટા ને બાપ જેવા બેટાં
* પાડાનાં વાંકે પખાલીને ડામ
* રામ રાખે તેને કોણ ચાખે
* ઊંટના અઢાર વાંકા
* ઝાઝા હાથ રળીયામણાં
* કીડીને કણ ને હાથીને મણ
* સંગર્યો સાપ પણ કામનો
* ખોદ્યો ડુંગર, નીકળ્યો ઉંદર
* નાચ ન જાને આંગન ટેઢા
* ઝાઝી કીડીઓ સાપને તાણે
* ચેતતા નર સદા સુખી
* સો દાહ્ડાં સાસુના એક દા‘હ્ડો વહુનો
* વાડ થઈને ચીભડાં ગળે
* ઉતાવળે આંબા ન પાકે
* સાપ ગયા અને લીસોટા રહી ગયા
* મોરનાં ઈંડા ચીતરવા ન પડે
* પાકા ઘડે કાંઠા ન ચડે
* કાશીમાં પણ કાગડા તો કાળા જ
* કૂતરાની પૂંછડી જમીનમાં દટો તો પણ વાંકી ને વાંકી જ
* પુત્રનાં લક્ષણ પારણાં માં અને વહુનાં લક્ષણ બારણાં માં
* દુકાળમાં અધિક માસ
* એક સાંધતા તેર તૂટે
* કામ કરે તે કાલા, વાત કરે તે વ્હાલાં
* મા તે મા, બીજા વગડાનાં વા
* ધીરજનાં ફળ મીઠાં
* માણ્યુ તેનું સ્મરણ પણ લહાણું
* કૂવામાં હોય તો હવાડામાં આવે
* સો સોનાર કી એક લૂહાર કી
* રાજા ને ગમે તે રાણી
* કાગનું બેસવુ અને ડાળનું પડવું
* આમદની અટ્ટની ખર્ચા રૂપૈયા
* ગાંડાના ગામ ન હોય
* સુકા ભેગુ લીલુ બળે
* બાવાનાં બેવુ બગડે
* લક્ષ્મી ચાંદલો કરવા આવે ત્યારે કપાળ ધોવા ન જવાય
* વાવો તેવું લણો
* શેતાનું નામ લીધુ શેતાન હાજર
* વખાણેલી ખીચડી દાઢે વળગી
* દશેરાનાં દિવસે ઘોડા ન દોડે
* સંગ તેવો રંગ
* બાંધી મુઠી લાખની
* લાખ મળ્યાં નહિ અને લખેશ્રી થયા નહિ
* નાણાં વગરનો નાથીયો ,નાણે નાથા લાલ
* લાલો લાભ વિના ન લૂટે
* હિમ્મતે મર્દા તો મદદે ખુદા
* પૈ ની પેદાશ નહી અને ઘડીની નવરાશ નહી
* છાશ લેવા જવુ અને દોહણી સંતાડવી
* ધોબીનો કૂતરો ન ઘર નો , ન ઘાટનો
* ધરમની ગાયનાં દાંત ન જોવાય
* હાથી જીવતો લાખનો , મરે તો સવા લાખનો
* સીધુ જાય અને યજમાન રીસાય
* વર મરો, કન્યા મરો પણ ગોરનું તરભાણું ભરો
* હસે તેનું ઘર વસે
* બેગાની શાદીમેં અબ્દુલ્લા દિવાના
* ફરે તે ચરે, બાંધ્યા ભૂખ્યા મરે
* ભેંસ આગળ ભાગવત
* ઘરનાં છોકરાં ઘંટી ચાટે ને પાડોશીને આંટો
* રાત થોડી ને વેશ ઝાઝા
* ના મામા કરતાં કાણો મામો સારો
* ભેંસ ભાગોળે અને છાશ છાગોળે
* મન હોય તો માંડવે જવાય
* અણી ચૂક્યો સો વર્ષ જીવે
* પારકી આશ સદા નીરાશ
* ઘરકી મૂર્ઘી દાલ બરાબર
* બાર વર્ષે બાવો બાલ્યો
* પહેલુ સુખ તે જાતે નર્યા
* ભાવતુ હતુ ને વૈદે કીધુ
* જેને કોઇ ન પહોંચે તેને તેનુ પેટ પહોંચે
* નામ મોટા દર્શન ખોટા
* લાતો ના ભૂત વાતોથી ન માને
* ગા વાળે તે ગોવાળ
* બાંધે એની તલવાર
૮ ઘેર ઘેર માટીનાં ચૂલા
* ઝાઝા ગુમડે ઝાઝી વ્યથા
* મારુ મારુ આગવુ ને તારુ મારુ સહીયારુ
* આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદવા ન જવાય
* આંધળામાં કાણો રાજા
* ઈદ પછી રોજા
* ખાડો ખોદે તે પડે
* ક્યાં રાજા ભોજ , ક્યાં ગંગુ તૈલી
* નમે તે સૌને ગમે