સાનમાં રે શાન તમને ગુરુજીની કહું પાનબાઈ ઉપજે આનંદ કેરા ઓઘ રે, સિદ્ધ અનુભવો જેના ઉરમાં પ્રગટે ને મટી જાય માયા કેરો ક્ષોભ રે … સાનમાં રે ચૌદ લોકથી વતન છે ન્યારું પાનબાઈ એની તો કરી લો ઓળખાણ રે, વ્યથા રતે બોધ વચનનો સુણો પાનબાઈ મટી જાય મનની તાણવાણ રે … સાનમાં રે વચન થકી ચૌદ લોક રચાણાં ને, વચન થકી ચંદા ને સૂરજ રે, વચન થકી રે માયા ને મેલવી રે વચન થકી વરસે સાચા નૂર રે …. સાનમાં રે વચન જાણ્યું એણે સર્વે જાણ્યું પાનબાઈ ભણવું પડે બીજું […]

નવધા રે ભક્તિમાં પાનબાઈ, નિર્મળ રેવુ રે… રાખવો વચન નો વિશ્વાસ સતગુરુને પુછીને પગલા રે ભરવા રે… થઈને રે રહેવુ રે એના દાસ નવધા રે ભક્તિમાં પાનબાઈ, નિર્મળ રેવુ રે… રાખવો વચન નો વિશ્વાસ એ જી રંગ ને રે રુપમાં રમવુ નહી રે, કરવો ભજન નો અભ્યાસ એ જી રંગ ને રે રુપમાં પાનબાઈ રમવુ નહી રે, કરવો ભજન નો અભ્યાસ સતગુરુ સંગે, નિર્મળ રેવુ ને, ત્યજી દેવી ફળ કેરી આસ નવધા રે ભક્તિમાં પાનબાઈ, નિર્મળ રેવુ રે… રાખવો વચન નો વિશ્વાસ દાતા ને ભોક્તા એ હરિ એમ કેવુ ને, […]

જૂનું તો થયું રે દેવળ જૂનું તો થયું; મારો હંસલો નાનો ને દેવળ જૂનું તો થયું. આરે કાયા રે હંસા, ડોલવાને લાગી રે; પડી ગયાં દાંત, માંયલી રેખું તો રહ્યું; મારો હંસલો નાનો ને દેવળ જૂનું તો થયું. તારે ને મારે હંસા પ્રીત્યું બંધાણી રે; ઊડી ગયો હંસ પીંજર પડી તો રહ્યું; મારો હંસલો નાનો ને દેવળ જૂનું તો થયું. બાઈ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધરનાં ગુણ; પ્રેમનો પ્યાલો તમને પાઉં ને પીઉં; મારો હંસલો નાનો ને દેવળ જૂનું તો થયું.

મુખડાની માયા લાગી રે, મોહન પ્યારા; મુખડું મેં જોયું તારું, સર્વ જગ થયું ખારું; મન મારું રહ્યું ન્યારું રે; મોહન પ્યારા, મુખડાની માયા લાગી રે. સંસારીનું સુખ એવું, ઝાંઝવાનાં નીર જેવું; તેને તુચ્છ કરી ફરીએ રે; મોહન પ્યારા, મુખડાની માયા લાગી રે. સંસારીનું સુખ કાચું, પરણી રંડાવું પાછું; તેવા ઘેર શીદ જઈએ રે; મોહન પ્યારા, મુખડાની માયા લાગી રે. પરણું તો પ્રીતમ પ્યારો, રાંડવાનો ભય ટળ્યો રે; મોહન પ્યારા, મુખડાની માયા લાગી રે. મીરાંબાઈ બલિહારિ, આશા મને એક તારી; હવે હું તો બડભાગી રે; મોહન પ્યારા, મુખડાની માયા લાગી રે. […]

જશોદા ! તારા કાનુડાને સાદ કરીને વાર રે; આવડી ધૂમ મચાવે વ્રજમાં, નહિ કોઈ પૂછણહાર રે ?… જશોદા. શીંકું તોડ્યું, ગોરસ ઢોળ્યું, ઉઘાડીને બાર રે; માખણ ખાધું, વેરી નાંખ્યું, જાન કીધું આ વાર રે … જશોદા. ખાંખાખોળા કરતો હીંડે, બીએ નહીં લગાર રે; મહી મથવાની ગોળી ફોડી, આ શાં કહીએ લાડ રે …. જશોદા. વારે વારે કહું છું તમને, હવે ન રાખું ભાર રે; નિત ઊઠીને કેટલું સહીએ ? રહેવું નગર મુઝાર રે … જશોદા. ‘મારો કાનજી ઘરમાં હુતો, ક્યારે દીઠો બહાર રે ? દહીં-દૂધનાં માટ ભર્યાં પણ ચાખે ન […]

જાગને જાદવા કૃષ્ણ ગોવાળિયા તુજ વિના ધેનમાં કોણ જાશે ? ત્રણસેં ને સાઠ ગોવાળ ટોળે મળ્યા વડો રે ગોવાળિયો કોણ થાશે ? … જાગને દહીંતણા દહીંથરા ઘી તણાં ઘેબરાં કઢિયેલ દૂધ તે કોણ પીશે ? હરિ તાર્યો હાથિયો, કાળી નાગ નાથિયો ભૂમિનો ભાર તે કોણ વહેશે ? … જાગને જમુનાને તીરે ગૌધણ ચરાવતાં મધુરીશી મોરલી કોણ વહાશે ? ભણે નરસૈંયો તારા ગુણ ગાઇ રીઝિયે બૂડતાં બાંયડી કોણ સહાશે ? … જાગને નરસિંહ મહેતા

પગ ઘુંઘરૂં બાંધ મીરા નાચી રે || મૈં તો મેરે નારાયણ કી આપહિ હો ગઇ દાસી રે | પગ ઘુંઘરૂં બાંધ મીરા નાચી રે || લોગ કહૈ મીરા ભઇ બાવરી ન્યાત કહૈ કુલનાસી રે | પગ ઘુંઘરૂં બાંધ મીરા નાચી રે || બિષ કા પ્યાલા રાણાજી ભેજ્યા પીવત મીરા હાઁસી રે | પગ ઘુંઘરૂં બાંધ મીરા નાચી રે || મીરા કે પ્રભુ ગિરધર નાગર સહજ મિલે અબિનાસી રે | પગ ઘુંઘરૂં બાંધ મીરા નાચી રે ||

હે રી મૈં તો પ્રેમ-દિવાની મેરો દરદ ન જાણૈ કોય | ઘાયલ કી ગતિ ઘાયલ જાણૈ જો કોઈ ઘાયલ હોય | જૌહરિ કી ગતિ જૌહરી જાણૈ કી જિન જૌહર હોય | સૂલી ઊપર સેજ હમારી સોવણ કિસ બિધ હોય | ગગન મંડલ પર સેજ પિયા કી કિસ બિધ મિલણા હોય | દરદ કી મારી બન-બન ડોલૂં બૈદ મિલ્યા નહિં કોય | મીરા કી પ્રભુ પીર મિટેગી જદ બૈદ સાંવરિયા હોય |

મનડાને સ્થિર કરે જાગીને જાણે ભલે વર્તે ઈ સંસાર વહેવાર માંહ્ય રે ભીતર જગાડ્યા જેણે માંહ્યલાને માણ્યો એણે માયા કરે નહીં કાંઈ રે … મનડાને. અભ્યાસ આદર્યો ને ભ્રમણાઓ ભાંગી આનંદ ઉપજ્યો અપાર રે આઠેય પહોર એ તો મસ્ત થઈને રહે સાધી સાહેબ સાથે તાર રે… સત વસ્તુમાં જેનું ચિતડું બળી ગયું ને ચારે વાણીથી એ પાર જી સપનાનો મોહ આવા ગુણીજન કરે નહીં હરદમ ભજનમાં હોંશિયાર જી વાસના બળી ગઈ, તૃષ્ણા ટળી ગઈ ને મોહની મટી ગઈ તાણાવાણ જી ગંગા સતી રે એમ બોલિયા રે પાનબાઈ સાચા સાધુની ઓળખાણ […]

અસલી જે સંત હોય તે ચળે નહીં કોઈ દિ કપટ નહીં મન માંહ્ય જી, ગુરુજીના વચનોને પરિપૂર્ણ સમજે પ્રજ્ઞી પુરુષ કહેવાય જી. દેહ રે મૂકે પણ વચન તૂટે નહીં ને ગુરુજીના વેચાયે વેચાય જી બ્રહ્માદિક આવી જેના પારખાં રે લેવે તોયે આ મરજીવા જીવી જાય જી … અસલી જે સંત અમરીયા બની જે નિતનિત ખેલે રે મરવું તો આળપંપાળ જી ત્રિવિધિનાં તાપમાં જગત બળે છે પણ એને લાગે નહીં જરી જોને ઝાળ રે … અસલી સંત. જીવનમરણની ફેર્યું જેણે ટાળ્યું ને લાભ ને હાનિ મટી જાય જી, આશા ને તૃષ્ણા […]