---

ઓખાહરણ-કડવું-૫૯   (રાગ-સામગ્રી)
ઓખા – અનિરુદ્ધ વાર્તાલાપ- અસુરો સાથે અનિરુદ્ધનું યુધ્ધ

મારા સ્વામી હો ચતુર સુજાણ, બાણદળ આવ્યું રે, જાદવજી;
દિસે સૈન્ય ચારે પાસ, હવે શું થાશે રે. જાદવજી.

એવા બળીયા સાથે બાથ, નાથ કેમ ભીડો રે, જાદવજી;
સામો દૈત્ય છે કુપાત્ર, માટે ડરીને હીંડો રે. જાદવજી.

એ દળ આવ્યું બલવંત, દિશે રીસે રાતા રે, જાદવજી;
એકલડા અસુરને મુખે, રખે તમે જાતા રે, જાદવજી.

ઓ ગજ આવે બલવંત, દંત કેમ સહેશો રે, જાદવજી;
અસુર અરણ્ય ધાય, તણાયા જાશો રે. જાદવજી.

એવું જાણીને ઓસરીએ, ન કરો ક્રોધ રે, જાદવજી;
એકલડાનો આશરો શાનો, માનો પ્રતિબોધ રે. જાદવજી.

ધીરા થાઓ ને, ધાઓ વઢો ફાંસુ રે, જાદવજી;
મારી ફરકે છે જમણી આંખ, વરસે છે આંસુ રે. જાદવજી.

મને લાગે છે ઝાંખો, ભોંગલ હેઠી નાખો રે, જાદવજી;
હું તમને સમજાવું આ વાર, વચન મારૂં રાખો રે. જાદવજી.

તમો મુજ દેહલડીના હંસ, મૂકોને જુધ્ધ રે, જાદવજી;
પાછા વળો લાગું પાય, માનો મારી બુધ્ધ રે. જાદવજી.

ઘેલી દિસે છે તરૂણી, તારી આ શી ટેવ રે, રાણીજી;
અમે બાણ થકી ઓસરશું, તો કરશું સેવ રે, રાણીજી.

આવ્યો બાણાસુર ભુપાળ, તેને હું મારું રે, રાણીજી;
એના છેદું હાથ હજાર, દળ સંહારું રે. રાણીજી.

અનિરુધ્ધ રણ થકી ઓસરે, તો લાજે શ્રીગોપાલ રે, રાણીજી;
હવે અંત આપણો આવ્યો, હવે નાઠે આવે આળ રે, રાણીજી.

(વલણ)

નાઠે આવે આળ, નવ કીજીએ ઉપવાદ રે;
કહે પ્રેમાનંદ ઓખાબાઇએ, અનિરુધ્ધને કર્યો સાદ